- μείζον σύμπλεγμα ιστοσυμβατότητας
- Σύνολο γονιδίων, τα οποία κωδικοποιούν για επιφανειακές πρωτεΐνες του κυττάρου και σχετίζονται με την αποδοχή ή απόρριψη των μοσχευμάτων. Είναι γνωστά με τα αρχικά MHC. Η κύρια λειτουργία των μορίων MHC περιλαμβάνει τη διάκριση μεταξύ εαυτών και ξένων προς τον οργανισμό κυττάρων, με απώτερο στόχο την παρεμπόδιση της εξάπλωσης των ασθενειών. Η κύρια ανοσολογική λειτουργία των μορίων του μ.σ.ι. είναι να δεσμεύουν και να παρουσιάζουν στην επιφάνεια των κυττάρων αντιγονικά πεπτίδια -δηλαδή τμήματα πρωτεϊνών του ξένου οργανισμού-, τα οποία στη συνέχεια αναγνωρίζονται και καταστρέφονται από ειδικά Τ λεμφοκύτταρα. Υπάρχουν δύο ομάδες μορίων MHC, τάξης Ι και τάξης ΙΙ, κάθε μία από τις οποίες ενεργοποιεί διαφορετικούς υποπληθυσμούς Τ λεμφοκυττάρων: κυτταροτοξικά Τ λεμφοκύτταρα η πρώτη και βοηθητικά Τ λεμφοκύτταρα η δεύτερη. Τα MHC μόρια τάξης Ι βρίσκονται σε όλα σχεδόν τα κύτταρα του οργανισμού, σε αντίθεση με τα MHC μόρια τάξης ΙΙ, τα οποία συναντώνται αποκλειστικά στα λεγόμενα αντιγονοπαρουσιαστικά κύτταρα (μακροφάγα, δενδριτικά κύτταρα και Β λεμφοκύτταρα). Ο οργανισμός διαθέτει ειδικούς μηχανισμούς, ώστε να παρεμποδίζεται η απόρριψη του εμβρύου, το οποίο ουσιαστικά αποτελεί ξένο σώμα κατά το ήμισυ, κατά τη διάρκεια της κύησης· αυτό επιτυγχάνεται με τη μείωση της έκφρασης των γονιδίων MHC.
Dictionary of Greek. 2013.